یه نفر با تلاش زیاد یه مسابقه دو رو شروع کرد یه ماراتن بزرگ. جایزش خیلی زیاد بود طوری که زندگیش رو ازاین رو به اون رو می کرد. اگه قهر مان نشه توی سرش میزنن آخه فقط جایزه که نیست میگن بااینکه قوی تر بوده امابه چیزی که لایقش بوده نرسیده موقعی که صدای زنگ شروع مسابقه به صدا بیرون آمد دیر به خودش اومد اما دوید چند ساعتی بود می دوید که چند نفر ازش جلو زدن وقتی یکی از کنارش رد می شد حس بدی پیدا میکرد…
چند ساعته که داره میدوئه تازه به خودش میاد… خوب اینجوری که نمیشه کم کم همه دارن ازم جلو میزنن اینجوری بخوام برم جلو آخرهم نمیشم تاآخرش باید زیر دست این واون باشم یه عمربایدتوحسرت چیزی که میخوام بمونم.چی میشه اگه یکم دیگه به خودم زحمت بدم چی میشه اگه یکم دیگه تند تر بدوم وهمینجور که آدما ازمن جلو میزنن منم ازشون جلو بزنم تا آخرمسیرکه به اندازه کافی وقت دارم .
موفقیت ناگهانی مال قصه هاست…..
شروع برای کنکور
اون دونده تویی خیلیا از اول تیر ازت جلوزدن خیلیا دارن با شتاب ادامه میدن. میتونی راحت بیخیال مسابقات بشی یا هم میتونی سرعتت رو بیشتر کنی و ازشون عبور کنی؟؟ چرا فکر می کنی نمیرسی؟؟
آره قبول دارم اگه یک ماه به کنکور مونده بودتو هرکاری میکردی به کسی که۴ ماه زود تر از تو خونده نمی رسیدی…اماالان هنوز وقت هست برای موفق شدن … فقط خودتی وخودت… اگه حاظر باشی کم کم پیشرفت میکنی از کسانی که ازت جلو بودن جلو میزنی. انتظارنداشته باش با تلاش یک ماهه برسی به کسی که از تیر داره می خونه. کم کم برو بالا . هدف بچین که توی۴الی۵ ماه عالی کارکنی و کم کم بهش برسی این چیزی که میگم رویا نیست بارها اتفاق میوفته ولی فقط برای کسایی که تصمیم جدی دارن.
فقط یکم صبر داشته باش ونا امید نشو فقط صبر داشته باش وتوی سکوت تلاش کن…
